حدود پانزده سال پيش دانشگاه صنعتي اصفهان ميزبان همايشي  با نام راههاي رشد و توسعه شهرستان خميني شهربودكه در اين همايش صاحبنظرات جمعبندي ايده هاي خود را جهت توسعه اين شهرستان ارائه ميكردند.

يادم ميآيد به همت دبير فيزيك دبيرستانمان(دبيرستان شهدا)در اين همايش شركت نموديم.وارد سالن كه شديم يكنفر چنان باحرارت صحبت مي كرد كه گويي قرار است فردا صبح كه از خواب بيدار شديم جايي از شهر را نشناسيم ومسيرمان راگم كنيم.!

آنروز صحبتها تمام شد وهمه كلوچه وسانديسشان را خوردند و رفتند وامروز كه به يادآن انروز مي افتم با خود ميگويم كاشكي يكي از آن حرفهاي قشنگ اجرا ميشد.

انشا.. در فرصتهاي آتي به اين موضوع خواهم پرداخت كه براي رسيدن به جايگاه واقعي سده چه بايد كرد؟