ميرزا محمد علي متخلص به سروش در سال 1228 ه‍.ق در سده متولد شد. از جواني كسب كمال و معرفت كرد و استعداد فطري خود را به سرودن اشعار بروز داد.   
مدتي در قم و كاشان به سر برد و از همان آغاز شاعري را مايه كسب و معيشت خود قرار داد.   
سروش هم زماني با جلوس ناصر الدين شاه از تبريز به تهران رفت و با لقب شمس الشعرا شاعر رسمي دربار شد  تا به سال 1285 ه‍.ق در تهران در گذشت و در قم مدفون گشت.   
از جمله آثار او: شمس المناقب: در ستايش پيامبر و ائمه اطهار.   
روضة النوار: ذكر فاجعه كربلا و ... است.از آثار ديگر او ميتوان به ساقي نامه ،الهي نامه ،ارديبهشت نامه  اشاره كرد   
او به روش انوري، فرخي و معزي شعر مي سرود.