می خواستم شروع کنم به نوشتن که یکی از نوشته های آقای خادمی اومد جلو چشمم ؟
یک لحظه فکر کردم تو همونجام که گفتن اسمشو نبر ؟ به فکر افتادم یک سوزن به خودمون بزنم یک جوالدوز به اتوبوسرانی؟
اول سوزن خودمون، آخه دوست عزیز آمبولانس 200 میلیونی که آخرش بیمارستان ساعی یا بیمارستان اشرفی یا کهندژ باشه به چه درد می خوره؟ (توضیح اینکه آمبولانس ها معمولا بیماران بد حال را تا جوی آباد زنده می برند، دیگه به کاشانی نمی رسه ، از همون جوی آباد مرده را برمی گردونند. )

حالا نوبت رسید به جوالدوز اتوبوسرانی باشه واسه پست بعدی.