سید محمد باقر درچه ای

 

سید مهدی بن سید مرتضی بن احمد درچه ای از معاریف علمای متاخر اصفهان به شمار می رفت فقیهی بزرگ بود و علم اصول را نیکو می دانست و به زیور عدالت و تقوا آراسته بود. قبل از ظهر ها در مسجد نو بازار اصفهان به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت . محفل درس او پر بود از بزرگانی چون محمد حسن میردامادی ،محمد حسن سدهی ، محمد موسوی،سید محمد علی رضوی و ابراهیم خوزانی و امثال این بزرگان

 وی پیوسته مورد وثوق تمام طبقات اصفهان و توابع سامان قرار داشت و مسائل فقهی را به او مراجعت می دادند. حجره ای داشت در مدرسه نیم آورد بازار که اکثر بجز روزهای تعطیل را در آن حجره به سر می برد. هیچگاه در اصفهان خانه تهیه نکرد و با کمال قناعت و زهد زندگی می کرد. وفات او صبح روز جمعه دهم ربیع الاول سال 1364 قمری در درچه اتفاق افتاد . جنازه ی این عالم بزرگوار با تجلیل هر چه تمام تر تشییع شد و در تخت فولاد اصفهان تکیه کازرونی و در جنوب تکیه ی میر مدفون شد. چند روز در اصفهان در سوگواری او ، اقامه ی عزا شد براستی او مرد علم و تقوا و فضیلت بود و در اوخر عمرش مجتهد اعلم و جامع الشرائط اصفهان محسوب می گردید.

ایشان تالیفاتی نیز دارند که به شرح ذیل است:

اربعین در احوال حضرت حجت (عج) به نام کفایت المهدی

اعلام المحبین در رد صوفیه

ریاض المومنین

زاد العقبی

کتاب در نقد ابومسلم خراسانی

یک دوره فقه و اصول در شانزده مجلد

حاشیه بر متاجر

حاشیه بر مناسک

رساله در جبر و تعویض

حواشی بر رسائل علمیه

حاشیه بر اصول دین

آقا سید محمد باقر از اکابر علماء و مجتهدین و اعاظم و فقهاء و مدرسین بود و وفات او در حمام درچه بر اثر سکته رخ داد. عمده تحصیلات ایشان در اصفهان و نزد آقا میرزا محمد باقر چهار سوقی بود و در نجف نزد آقا میرزا محمد حسن شیرازی و حاج میرزا الله رشتی و کوه کمری بود . پس از فوت مرحوم اقای صدر مرجع تقلید مردم اصفهان و بلکه ایران گردیده بود. حوزه درس او در هر جهت ممتاز و عالی بود و از همه ایران در جلسات درس ایشان حضور پیدا می کردند . از شاگردان برجسته ایشان می توان به حاج آقا حسین بروجردی رحمة الله علیه اشاره کرد.