در گذشته مردم سده اعياد و جشن هاي جالبي برگزار مي كردند كه طي گذشت زمان به فراموشي سپرده شده و تعداد اندكي از اين جشن ها و اعياد هنوز پابرجا مانده است.
عيد نوروز-جشن مهرگان(شامل كوزه شكستن-آجيل شب سوري-فال گوش و گره گشايي-شال اندازي مي باشد)قاشق زني-آتش چهارشنبه سوري-پختن حلوا-جشن فروردينگان-جشن ارديبهشت گان-جشن خوردادگان-جشن تيرگان-جشن امردگان-جشن شهريورگان-جشن آبانگان-جشن آذرگان-عيد آذرخش-وهار جشن-جشن دي گان-جشن سير سور-جشن آب ريزان-جشن مزدگيران-جشن بهمنگاه-عيد گل سرخ-جشن نوسده-جشن سرماي پيرزن-عيد اسفند-جشن چل مخول-نمايش تخت حوضي-سيزده نوروز-شب چله و...
در ايام عزاداري به خصوص در روز شهادت امام سوم شيعيان در سده مراسم تعزيه خواني,زنجير زني,نوحه خواني,قمه زني,كاروان و..با علاقه خاصي انجام مي شود و همه ساله تعداد زيادي از مردم اصفهان و ساير نقاط ايران به سده مي آيند و به وسيله اهالي جوانمرد و غريب نواز سده مهمان نوازي مي شوند.
آدمي با ملاحظه فتوت اين مردم,بي اختيار به ياد سفرنامه ابن بطوطه مي افتد,آنجا كه مي نويسد:(...اهالي اصفهان(و حومه)مردمي گشاده دست اند.هم چشمي و تفاخري كه در ميان آنان در مورد طعام و مهمان نوازي وجود دارد منشا حكايت غريبي شده است...)